prof. nadzw. dr hab. Bogdan Banasiak
filozof
W roku 1980 ukończył Kulturoznawstwo (UŁ) ze specjalizacją teatrologiczną i obronił pracę magisterską nt. literackiej i graficznej twórczości Brunona Schulza.
W roku 1984 ukończył Filozofię (UŁ).
W latach 1984-91 pracował w Studium Filozofii Politechniki Łódzkiej, gdzie wykładał historię filozofii i estetykę.
W latach 1992-2008 pracował w Instytucie Filozofii (Katedra Filozofii Współczesnej) UŁ, prowadząc m.in. seminaria analityczne nt. filozofii Sade'a i Nietzschego, seminarium magisterskie nt. współczesnej filozofii francuskiej, wykład monograficzny nt. Derridy i Deleuze'a, translatorium z języka francuskiego, wykłady z historii filozofii oraz z historii muzyki rockowej.
Od 1 października 2008 roku do 30 listopada 2018 kierował Zakładem Teorii Kultury w Instytucie Kultury Współczesnej UŁ (dawniej: Instytut Teorii Literatury, Teatru i Sztuk Audiowizualnych). W latach 2000-2007 prowadził zajęcia z filozofii w PWSFTviT, a od roku 2011 wykłada w filmówce filozofię na studiach doktoranckich. Zajęcia prowadził również w Warszawie, Wrocławiu i Szczecinie.
Od 1 grudnia 2018 roku ponownie pracuje w Instytucie Filozofii (Katedra Filozofii Współczesnej) UŁ.
W roku 1993 obronił napisaną pod kierunkiem profesora Stefana Morawskiego pracę doktorską pt. Filozofia "końca filozofii". Dekonstrukcja Jacquesa Derridy i nomadologia Gillesa Deleuze'a, wyróżnioną w roku 1994 nagrodą im. K. Szaniawskiego dla najlepszej pracy doktorskiej w dziedzinie filozofii oraz nagrodzoną w roku 1996 nagrodą Ministra Edukacji Narodowej.
Zajmuje się przede wszystkim D. A. F. de Sade'em, F. Nietzschem oraz współczesną filozofią francuską (J. Derrida, G. Deleuze, M. Foucault, P. Klossowski, G. Bataille, J.-F. Lyotard), a także J.-J. Rousseau, A. Schopenhauerem, M. Stirnerem, A. Artaudem, R. Rousselem, A. Pieyre de Mandiarguesem, B. Schulzem, częściowo również tradycją grecką (Heraklit, Arystyp).
Jest autorem pierwszej polskiej monografii poświęconej J. Derridzie: Filozofia "końca filozofii". Dekonstrukcja Jacquesa Derridy (I wyd. 1995, II wyd. 1997, III wyd. 2007).
Redagował i współredagował kilka książek oraz numerów tematycznych czasopism.
Jest też tłumaczem i współtłumaczem wielu prac z filozofii i literatury francuskiej.
Jest inicjatorem, redaktorem, tłumaczem i komentatorem krytycznego wydania Dzieł D. A. F. de Sade'a: Dzieła, t. 1: Sto dwadzieścia dni Sodomy, czyli Szkoła libertynizmu (1996); Dzieła, t. 2: Pisma polityczne (1997).
Opublikował ok. 130 prac naukowych, przełożył ok. 80 artykułów, udzielił wielu wywiadów prasowych, często też gościł w programach radiowych i telewizyjnych (m.in. "Ogród sztuk", "Myślenie ma przeszłość").
Uważany jest za czołowy w kraju autorytet w dziedzinie dekonstrukcji J. Derridy, nomadologii G. Deleuze'a oraz myśli Markiza de Sade.
Inicjator i Prezes nieoficjalnego Towarzystwa im. Markiza de Sade (1989 rok).
W roku 1998 otrzymał stypendium Ministerstwa Kultury Francji.
W roku 1999 otrzymał doroczną nagrodę Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich za przekład dzieła Jacquesa Derridy O gramatologii.
Współtwórcza i dyrektor Festiwalu Filozofii (od roku 2007 do 2014) oraz Nietzsche seminarium (od 2008).
Jest członkiem redakcji wydawanego przez Uniwersytet Szczeciński pisma "Nowa Krytyka", internetowego pisma "Hybris", publikowanego przez Instytut Filozofii Uniwersytetu Łódzkiego oraz kolegium recenzenckiego pisma "ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich" (Międzywydziałowy Instytut Filozofii Uniwersytetu Rzeszowskiego). Był też członkiem redakcji nowej edycji gorzowskiego pisma "Lamus", a jako recenzent współpracował z pismem "[fo:pa]", z kolei w latach 2002-2008 był sekretarzem redakcji pisma "Folia Philosophica" (UŁ).
W roku 2006 opublikował rozprawę habilitacyjną uwzględniającą prekursorski walor filozofii Sade'a wobec Nietzschego i współczesności: Filozofia integralnej suwerenności. Zarys systemu Markiza de Sade (kolokwium habilitacyjne w roku 2008 w IFiS PAN). W tym samym roku ukazało się drugie wydanie książki, poprawione i uzupełnione, pt. Integralna potworność. Markiz de Sade - filozofia libertynizmu, czyli konsekwencje "śmierci Boga".
W roku 2007 opublikował książkę Słońce ekstazy, noc melancholii. Rzecz o Raymondzie Rousselu (pierwszą tego typu pozycję na polskim rynku) oraz III wydanie (przejrzane i poszerzone) pracy Filozofia "końca filozofii". Dekonstrukcja Jacquesa Derridy.
Od roku 2010 jest przewodniczącym Komitetu Redakcyjnego (w skład którego wchodzą najwybitniejsi polscy nietzscheaniści) przygotowywanej edycji Dzieł wszystkich Friedricha Nietzschego. Od roku 2011 jest redaktorem serii wydawniczej "Filozofia francuska" (Wydawnictwo Officyna, Łódź).
Obecnie przygotowuje trzy książki: monografię Gillesa Deleuze'a, pracę o związkach Sade'a z Rewolucją Francuską oraz pracę o roli postaci Nadczłowieka w filozofii i kulturze (gł. Nietzsche, Stirner, Artaud, Bataille, Sade).
Przez wiele lat grał na perkusji i gitarze basowej, występował m.in. w pierwszym składzie grupy Rendez-Vous, której był współzałożycielem i "ojcem chrzestnym".
W latach 1992-1994 był szefem redakcji muzycznej w prywatnej telewizji "Tele 24" (sieć "Polonia 1"), twórcą, realizatorem i prezenterem najpopularniejszego w regionie łódzkim programu muzycznego "Rock w Łodzi" (emitowanego też w innych stacjach sieci).
W roku 1994 wraz z A. Stańczakiem zrealizował teledysk do utworu Zanim zrozumiesz zespołu Varius Manx, nagrodzony "Fryderykiem" (clip roku 1994); zrealizował też teledyski dla Jana Borysewicza, Ziemka Kosmowskiego z zespołem Subway, zespołów Collage, P. J. Band, Jezabel Jazz oraz Genowefy Pigwy; był też scenarzystą i montażystą realizowanych przez siebie videoclipów.
Jako dziennikarz muzyczny w latach 1994-1996 współpracował z "Dziennikiem Łódzkim"; był inicjatorem i wydawcą jedynego w Polsce regionalnego magazynu muzycznego "Rock w Łodzi" oraz współzałożycielem firmy fonograficznej "Music Voice"; w roku 1996 był redaktorem programowym radia "Kiks". Napisał wiele tekstów dla różnych wykonawców, m.in. dla Bronisława Opałko (Genowefy Pigwy) oraz zespołu Krótkie Spięcie.
W latach 2000-2009 współpracował z Ziemowitem Kosmowskim w reaktywowanym zespole Rendez-Vous, w którym grał na gitarze basowej i dla którego pisał teksty oraz komponował.
W grudniu 2011 roku rozpoczął z Ziemowitem Kosmowskim realizację nowego projektu.